Ο Serhad Bapir γεννήθηκε το 1964 στο Tetwan το Κουρδιστάν. Το 1984 διέφυγε στην Ελλάδα, όπου και παρέμεινε, ως πολιτικός πρόσφυγας. Για τις σπουδές του από το 1985 έως το 1992 πήρε υποτροφία από το Institute Kurde De Paris. Το 1987 έως το 1992 σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. παρακολουθώντας τα εργαστήρια ζωγραφικής των καθηγητών Δ. Κοντού και Β. Δημητρέα. Το 2001 έως 2007 σπούδασε στη κατεύθυνση χαρακτικής της ίδιας Σχολής (δεύτερο πτυχίο), με καθηγητή τον Ξ. Σαχίνη.
Ο Serhad εργάζεται από το 1997 στην Μέση Εκπαίδευση. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας (E.E.T.E), του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βόρειας Ελλάδας (Σ.ΚΕ.Τ.Β.Ε) και της Ένωσης Ελλήνων Χαρακτών (Ε.Ε.Χ).
Η αναδρομική αυτή έκθεση είναι η 7η του ατομική έκθεση και περιλαμβάνει τα έργα που φιλοτεχνήθηκαν το διάστημα 1988-2008, ενώ δουλειά του έχει παρουσιάσει και σε δεκάδες ομαδικές εκθέσεις («3rd Egyptian International Print Trienale», Αίγυπτος, Galerija-Dom Kulture, Belgrad, Σερβία, «Αστικά Τοπία», Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων, «Η Ελληνική Χαρακτική Σήμερα», Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη κ.α).Αρκετά από τα έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το έργο του είναι έντονα πολιτικοποιημένο, γεμάτο προσωπικά βιώματα.
Η Ιστορικός Κριτικός Τέχνης Έλλη Κοκκίνη Καπλάνη γράφει για το χαρακτικό του έργο μεταξύ άλλων :
«… Το έργο του Σερχάτ έρχεται για μια ακόμη φορά να πιστοποιήσει ότι η μετανάστευση είναι πρώτα απ’ όλα υπόθεση εσωτερική. Εμπεριέχει το αμετάκλητο ενός παρελθόντος, όταν ξεκληρίζεται ο οικογενειακός και κοινωνικός ιστός και ο εγκλιματισμός σε μια άλλη χώρα, μια χώρα υποδοχής, δίνει δυνατότητες αναδιαπραγμάτευσης για να μη χαθούν οι μνήμες.
Και ο Σερχάτ, πολιτικός πρόσφυγας από το Κουρδιστάν, έρχεται με τη ζωγραφική του, κυρίως, όμως, με τη χαρακτική του να καλύψει όλα όσα δεν έχουν γίνει κατανοητά ή δεν έχουν ειπωθεί για την πατρίδα και τους δικούς του ανθρώπους. Με μεθοδικότητα και με τη νοσταλγία ενός απροσπέλαστου παρελθόντος θα επιδοθεί σε μια συστηματοποιημένη χαρτογράφηση μνήμης, χωρίς πληθωριστικές υπερβολές.
Λιτά, κι αυτό όχι άκριτα, κάνοντας οικονομία στις χειρονομίες του, θα αναδείξει όσα εκείνος έκρινε σημαντικά, με μία αισθητική τρυφερότητα, που τρέφεται υπόκωφα από νοήματα και συμβολισμούς.
Στα πρώτα, γνωστά χαρακτικά του, φτιαγμένα κατά την περίοδο 1993-2000, -μορφές, γνώριμες για εκείνον, γεμάτες θλίψη, με κουρδική φορεσιά, τριγυρισμένες από σύμβολα, Κούρδισες μάνες με παιδιά στην αγκαλιά, δέντρα συγκροτημένα με παλάμες, ορθωμένες σε ικεσία, έρημα χωριά, άγονα τοπία,- συμπυκνώνεται μια τραγικά βιωμένη πραγματικότητα, την οποία επιτείνει, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, το άσπρο με το μαύρο χρώμα, το οποίο, έντεχνα αναμειγμένο με καφέ, ελαφρύνει ανεπαίσθητα το πάγωμα της εικόνας.
Από το 2001 που ξεκινά συστηματικά μαθήματα χαρακτικής, περισσότερο απελευθερωμένος, εναρμονίζει στα θέματα που πραγματεύεται γραφές και χαρακτήρες, στοιχεία αλληλένδετα με έμμεσες αναφορές στο πρόβλημα που τον ταλανίζει.
Σταδιακά, χρώματα προσεκτικά διαλεγμένα νοηματοδοτούν και επιτείνουν το συμβολισμό των εικόνων. Έργα όπως κλασικά πορτρέτα κούρδων πνευματικών δημιουργών, όπως ο λογοτέχνης «Celadet A. Bedirxan», με κείμενό του να διατρέχει τη μορφή του, «Ο Βυθός» σε παραλλαγές με σημασιολογικές προβολές και θέματα καταγγελτικά μιας πολιτικής με τραγικές επιπτώσεις σε λαούς ανήμπορους να αντιταχθούν, - «Κουρδιστάν, Τσετσενία, Θιβέτ», «Πρόσφυγες» -, όπου τα συρματοπλέγματα στο πρώτο και τα παρατεταγμένα και εμπλεκόμενα πρόσωπα στο δεύτερο, επιστρεφόμενα με σταυρικά σύμβολα, εξειδικεύουν το έργο του μέσα στον εικαστικό λόγο της εποχής και της τέχνης.
Οι υπαινικτικές προβολές, γίνονται περισσότερο εύγλωττες σε συνθέσεις που συνομιλούν με νοσταλγικές, έως και ρομαντικές εικονοποιήσεις και η ανάγνωσή τους αποκρυπτογραφείται σε κάποιες περιπτώσεις και πάλι, από τους τίτλους, όπως «Αιχμαλωσία», ενώ τα πουλιά «Γερανοί», με το στοιχισμένο πέταγμά τους έρχονται να δηλώσουν τη μετοίκηση, τη μετανάστευση στην ανερμάτιστη ελευθερία.
Το βαθύτερο αίτημα του Σερχάτ, όπως φαίνεται από την εξελικτική πορεία, είναι να προσδιορίσει μια αντικειμενική πραγματικότητα, άλλοτε δυσδιάκριτα και άλλοτε με μια ευκρίνεια εναργή, στοχεύοντας στην έκθεση ενός ανοιχτού αιτήματος….»
Η έκθεση θα διαρκέσει έως την Κυριακή 17 Μαΐου 2009.
Ημέρες - Ώρες λειτουργίας της έκθεσης:
Τρίτη - Παρασκευή 10.00 - 14.00 και 18.00 - 21.00
Σάββατο: 18.00 - 21.00
Κυριακή : 10.00 - 14.00
Δευτέρα : κλειστά
Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο:
Γ. Βαφόπουλου 3, 546 46 Θεσσαλονίκη,
τηλ: 2310 424 132-3 & 425 800
Περισσότερες πληροφορίες για τον καλλιτέχνη και τη δουλειά του μπορείτε να βρείτε στο blog : http://serhadart.blogspot.com/
e-mail: serhadbapir@gmail.com
Τηλ: 2310 609302, 6983252735
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου