6/30/2011

Στέλιος Σκούλος: "Περί Τέχνης ... ενδεχομένως"

ή

Υπόσταση Απόστασης

αναφορά

εκφορά

εισφορά επαναστήριξης

επαναπροσδιορισμών

υποστήριξης

αντιστήριξης

ενδεχομένως το άπαν όπως το αντιλαμβανόμαστε είναι συνεχώς δυναμικά
εξελισσόμενες διαδικασίες συμβάντων χωρίς αρχή και τέλος δηλαδή
προκύπτει από συμβάν και καταλήγει σε συμβάν που προκαλεί συμβάν

ενδεχομένως η ύπαρξη όπως την αντιλαμβανόμαστε είναι αποτέλεσμα
αποφάσεων και τυχαίων γεγονότων και έχει μορφή συγκεκριμένων
αισθήσεων και συναισθήσεων απολύτως αναγκαίων για την προσαρμογή
και συσσωμάτωσή της σε δεδομένο τόπο και χρόνο που ως σύστημα
προφανώς προϋπήρξε1.

ενδεχομένως σκοπός2 της ύπαρξης είναι η διατήρησή της για άγνωστη
αιτία επεξεργαζόμενη και μεταβιβάζοντας πληροφορίες για άγνωστη
χρήση, με μηχανισμούς συνεχώς εξελισσόμενους και διαφοροποιημένους
από είδος σε είδος αλλά και από άτομο είδους σε άτομο

1

Αν δεν προϋπήρχε και προέκυψε ως ανάγκη τής μορφής θα είχε πολυμορφία ανάλογη
του πλήθους και των ιδιαιτεροτήτων της αν και το σύστημα γενικά είναι πολυμορφικό
δεδομένου του πλήθους και των ιδιαιτεροτήτων τής μορφής άρα και των αισθήσεων και
συναισθήσεων που την υποστηρίζουν

2

Για να υπάρξει σκοπός πρέπει να υπάρχει μέλλον και αφού υπάρχει παρελθόν που
συνέβη και το θυμόμαστε υπάρχει αναντίρρητα και μέλλον που δεν συνέβη και δεν το
θυμόμαστε

Αν κάθε εξέλιξη είναι θετική η γήρανση που δεν έχει σκοπό δεν έχει μέλλον
άρα είναι παρελθόν και η γέννηση το μέλλον δηλαδή ζώντας ίσως αντίστροφα
έχουμε μνήμες συμβάντων που θα συμβούν και όχι που συνέβησαν. Σε αυτήν την
συντεταγμένη, ελλειπτική συνάμα αντίρροπη πορεία ή τις πορείες της ύπαρξης που
ως είναι αναπόσπαστο τμήμα του Όλου οδηγείται τελεσίδικα εκεί όπου συντελείτε
συσσωμάτωση των πάντων, συμβαίνουν αναπόφευκτα αλληλοτμήσεις άρα και όσμωση
χαρακτηριστικών

ενδεχομένως από την έλλειψη πειστικών απαντήσεων προέλευσης
εφευρέθηκε το Θείο, το ανερμήνευτο τέλος και αρχή των πάντων και
ισχυροποιήθηκε το εμπειρικό δίπολο της θέσης και της άρνησης της θέσης,
θετικό και αρνητικό και προέκυψαν μηχανιστικοί τρόποι προσέγγισης του
ανερμήνευτου είτε εξορκίζοντας φόβους είτε εκζητώντας.

ενδεχομένως ακολούθησε η Τέχνη, ως ένας μηχανισμός εξ αυτών
της προσέγγισης του ανερμήνευτου, προσδιορισμένη με μεταφυσικούς
χαρακτήρες και με όχημα τα ασταθή ίδια της αισθητικής επιβάλλει,
καθοδηγεί και ορίζει πρακτικές και συμπεριφορές

ενδεχομένως η Τέχνη δεν ήταν ποτέ όμορφη δηλαδή λογικά αρεστή γιατί ή
εξορκίζει δύσμορφους φόβους ή καθοδηγεί κοινωνίες εξορκίζοντας τους
φόβους των κρατούντων επιβάλοντας υπερδομές αξεπέραστων προτύπων
αρεστού

ενδεχομένως δεν υπάρχει Τέχνη, υπάρχουν αυτοί που τους αρέσει και
επειδή το αρεστόν έχει απροσδιόριστες υποκειμενικότητες απροσδιόριστη
είναι και η αιτία που το παράγει άρα και δεν κωδικοποιείται λογικά.
Επομένως όταν το ανύπαρκτο αίτιο έχει αιτιατό σημαίνει ή ότι το αίτιο
είναι τελικά υπαρκτό και προσδιορίζεται ή ότι το αιτιατό είναι προδήλως
σκόπιμα κατασκευασμένο εκτός αν άλλως συμβαίνει αν δηλαδή για
παράδειγμα η Τέχνη είναι παράγωγο συναισθήσεων απροσδιόριστης
συμπλοκής από δημιουργίας.

ενδεχομένως η Τέχνη είναι ατελής μίμηση ιδέας πραγμάτων με σύμβολα
βιωματικών κωδίκων αισθήσεων και συναισθήσεων ως καθολική ανάγκη
δημιουργίας κατά εικόνα και ομοίωση του Όλου και παρακινήτρια δύναμη
εν δυνάμει ασθενών δημιουργών αποδεκτών

ενδεχομένως ο λόγος για Τέχνη είναι η Τέχνη εξ ορισμού και ίσως η μόνη
με στόχο που περιγράφεται, σκοπό που αναλύεται, τρόπ που επεξηγείτε,
ουσία που προσχηματικά διαμορφώνεται σε Λόγο περιγραφικά, αναλυτικά,
επεξηγηματικά, προσχηματικά

ενδεχομένως η Τέχνη ποτέ δεν εγκλωβίζεται σε ναούς και ιερά αλλά
διαχέεται πολλές φορές συγκεντρώνεται στις διάτρητες σκιές μικρών
υποτακτικών θάμνων παρόχθιων βοσκοτόπων μικρών αναπνοών
διακοπτόμενων ρυθμών από ανάγκες και όχι αναγκαστικά

ενδεχομένως σε περιόδους ευμάρειας οι οξύτητες των αισθήσεων και
συναισθήσεων ατονούν και για την άσκησή τους εφευρίσκονται νέες

ανάγκες όπως για παράδειγμα επαναπροσδιορίζεται το περιεχόμενο της
Τέχνης

ενδεχομένως η Τέχνη δεν πουλιέται

ενδεχομένως η Τέχνη αγοράζεται

ενδεχομένως στα όνειρα ξεπλύθηκαν οι Τέχνες του πετροσέλινου
περονόσπορου κακοπληρωτή κυκλώνα

ενδεχομένως αυτοαναλώσεις οδηγημένες σε καθάρσεις είναι Τέχνη
του σήμερα για το αύριο

ενδεχομένως οι Τέχνη υπερβαίνει τεχνοποιές υπερβάσεις

ενδεχομένως η Τέχνη ξαναπέθανε

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΙΟΥΝ 2011 / ΣΤΕΛΛΙΟΣ ΣΚΟΥΛΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου