ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΧΝΗΣ Φ.Α.Α.Θ.

Δελτίο Τύπου

ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΧΝΗΣ Φ.Α.Α.Θ.

Την Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2020 και ώρα 20:00, εγκαινιάζεται στην Αίθουσα Τέχνης  Φ.Α.Α.Θ.

η ατομική έκθεση «στιγμιότυπα»

του Παύλου Μιχαηλίδη.

Η έκθεση θα διαρκέσει από 6 έως 16 Φεβρουαρίου 2020 και ώρες:

Δευτέρα-Παρασκευή 11:00-14:00 και 18:00-21:00, Σάββατο 11:00-14:00

Αίθουσα Τέχνης Φ.Α.Α.Θ., Αγίας Σοφίας 38,  Θεσσαλονίκη

Τα «στιγμιότυπα» είναι δημιουργία των δύο τελευταίων ετών, με θέματα αντλούμενα κυρίως από το αστικό τοπίο και τη φύση και είναι η 1^η ατομική του έκθεση.

«Η ζωγραφική του Παύλου Μιχαηλίδη δείχνει να συνοδοιπορεί με τη μουσική του παιδεία, την απαλότητα και τους κυματισμούς που απορρέουν από τα συνθετικά ηχοχρώματα ακουσμάτων, τα οποία ο ίδιος δημιουργεί ή από τα οποία ο ίδιος εμφορείται όσον αφορά στην κλασική μουσική ή τη σύγχρονη και τη jazz.

Οι χειρονομιακές του κινήσεις, οι περιδινήσεις, η χρωματική διάχυση, κυρίως στο μαύρο και το άσπρο, με υδατοχρώματα και μαύρη σινική μελάνη, τα σύμβολα γραφής στους πίνακές του που νοηματοδοτούν την οπτική εικόνα των θεμάτων που διαπραγματεύεται, οδηγούν σε στάδια μιας ατμοσφαιρικής απόδοσης χώρων, από το αστικό κυρίως αλλά και φυσικό περιβάλλον.

Ενδοσκοπώντας, ως παρατηρητής, σε όσα από αυτά τα περιβάλλοντα έλκουν το ενδιαφέρον του, αφήνεται με μια ελεύθερη χειρονομιακότητα να εκφράσει, κάτω από την επιφάνεια που είναι αναγνωρίσιμη, την ευαισθησία μιας εσωτερικότητας, που πηγάζει από τα δικά του συναισθήματα, το προσωπικό του ιδιοσυγκρασιακό υπόβαθρο.

Μέσα από διαθλάσεις και ροϊκές μεταβολές των χρωματικών του επιλογών αποκτούν μιαν υπερβατική διάσταση παλιά σπίτια αλλοτινής εποχής, αυτοκίνητα, καθημερινές φιγούρες, χώροι φυλακών, ψηλόκορμα κτίρια και δέντρα, εγκαταλειμένοι χώροι με υπολείμματα που θυμίζουν την πρωθύστερη χρηστικότητά τους, κάδοι απορριμμάτων, καθώς και απογυμνωμένα από τη λαίλαπα της φωτιάς δάση.

Είναι εμφανές, ότι ο Μιχαηλίδης θέτοντας ως αφετηρία θέματα καθημερινά και οικεία απελευθερώνει με τη μεθοδολογία της γραφής του τους ουσιαστικότερους προβληματισμούς του και την οραματική του διάθεση, που εν κατακλείδι συνδέουν το μορφολογικό με το σημασιοδοτικό, το απτό με το συμβολικό.

Η συνθετικότητα μέσα από τη διάχυση των εικονιζόμενων στο φως, φυσικό και τεχνητό, είναι ένα βασικό στοιχείο που προσδιορίζει την μέχρι σήμερα πορεία του, την αντιληπτική του δυνατότητα και ικανότητα να αποφεύγει την τυποποίηση των μορφολογικών χαρακτήρων που πραγματεύεται.»

Έλλη  Κοκκίνη Καπλάνη

Ιστορικός, Κριτικός Τέχνης

Ο Παύλος Μιχαηλίδης ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.

  Στη ζωγραφική είναι αυτοδίδακτος. Τα έργα του είναι κυρίως υδατογραφίες με εστίαση τον τελευταίο καιρό στη μαύρη σινική μελάνη.

Από το Δεκέμβριο του 2016 είναι μέλος του ΣΚΕΤΒΕ (Σύλλογος Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βόρειας Ελλάδας) με συμμετοχή σε εικαστικές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό (Ιταλία, Ισπανία, Πακιστάν, Γαλλία, Βουλγαρία, Ινδονησία, Κόσσοβο, Μαλαισία …)και live demonstrations.

  Σπούδασε Πιάνο, Ανώτερα θεωρητικά και Σύνθεση στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Έχει γράψει έργα για σόλο όργανο, για μικρά και μεγάλα σύνολα, κ.ά. Επίσης μουσική για θέατρο, ντοκιμαντέρ και βωβό κινηματογράφο. Έργα του έχουν εκτελεστεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

             Έχει συμμετάσχει ως πιανίστας σε συναυλίες κλασικής μουσικής, σύγχρονης  και jazz. Έχει παρουσιάσει προσωπικές του συνθέσεις με το σχήμα του “Paulus Quintet”. Με δύο προσωπικούς δίσκους “Unfolded Map”(2010), “Mirror Side”(2019)  και δισκογραφικές συνεργασίες. Με παρουσίαση των projects σε jazz clubs και jazz festivals.

              Από το 2003 είναι καθηγητής μουσικής στη Δημόσια Εκπαίδευση.

"ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ" ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΦΗΚΑΣ

Nicolas Sphicas

23 Ιανουαρίου στις 6:58 μ.μ.

Το βιβλίο της Αλεξάνδρειας, Από τον Καβάφη στον Μ. Αλέξανρο, με την vintage αισθητική εξαντλείται!
Η Αλεξάνδρεια, αυτό το κέρας της Αφρικής, ήταν ένα νόμισμα με δύο όψεις. Στην άλλη όψη από αυτήν της λαμπερής πολυτέλειας τα λαϊκά φαγάδικα και τα καφενεία, κυρίως της τουρκικής συνοικίας, αποτελούσαν τα στέκια των φτωχών, ξυπόλητων και μη, με τις μακριές κελεμπίες ή τα λιτά κουστούμια. Σ’ αυτήν, όπως και σε άλλες φτωχικές συνοικίες, μάταια προσπαθούσε κανείς να ξεχωρίσει τις απολαυστικές μυρωδιές από τα ζεστά αράπικα φιστίκια, από τα φούλια, τις τα’αμίες, τα αναρίθμητα μπαχαρικά, τη μελάσα των ναργιλέδων, και τα κατάλευκα περιδέραια από φούλι και γιασεμί, όπως και τις ανάκατες νότες από την πανδαισία των ήχων: του αραβικού ραμπάμπα με το γλίστρημα του δοξαριού πάνω στις χορδές και των μελωδικών φωνών των πλανόδιων πωλητών, που διαλαλούσαν με επαινετικά τραγούδια τις γευστικές πραμάτειές τους σε καρότσες πάντα υπερφορτωμένες! Ψημένο καλαμπόκι, ζεστές γλυκοπατάτες, δροσερά φραγκόσυκα, τέρμες (πικροκούκια λούπινα), και κρύοι χυμοί αργισούς και χαρουπιού μέσα στα μεγάλα γυάλινα δοχεία που μοιάζουν με την κίντρα των φουλιών. Αυτοί οι χυμοί, που ανταγωνίζονταν εκείνους του ζαχαροκάλαμου, προσφέρονταν και στα μαγαζιά με τους χαρακτηριστικούς τοίχους από ανόμοια και αδέξια τοποθετημένα πλακάκια.

«Προσωπεία- Μάσκες».

Το Κέντρο Χαρακτική Αθηνών – Pandoflini & Σιατερλη ΑΜΚΕ σας προσκαλεί στον χώρο τέχνης Etch Ink και την έκθεση «Προσωπεία- Μάσκες».


Υπάρχει μια μάσκα για την οικογένεια, μία για την κοινωνία, μία για τη δουλειά. Κι όταν είσαι μόνος απομένεις κανένας. -Luigi Pirandello, συγγραφέας
Η ηθοποιός Λιάνκα Παντολφίνι αναφέρει σε κείμενο που συνοδεύει την έκθεση:
Αντικρύζοντας κάποιον που φορά μια μάσκα, άμεσα γεννιέται ένα ερώτημα: ποιος βρίσκεται εκεί πίσω; Κι ακόμα: ποιόν πραγματικά βλέπω; την μάσκα ή εκείνον που την φορά;
Η μάσκα κρύβει αυτόν που την φέρει και έλκει όποιον την κοιτά. Τρομάζει και συνάμα μαγεύει. Eίναι πλαστή, ένα πρόσωπο εικονικό αλλά εξαιρετικά ζωντανό. Δεικνύεται ως άνθρωπος ενώ άνθρωπος δεν είναι.
Η μάσκα δύναται να λέει και να πράττει ό,τι ο άνθρωπος δεν θα τολμούσε. Αποκαλύπτει, παρανομεί, υπερβαίνει. Είναι ελεύθερη. Σήμερα κάποιες μάσκες μας υπόσχονται μεταμόρφωση (μάσκες ομορφιάς), ή μας σώζουν τη ζωή (μάσκες οξυγόνου).
Από τους αρχαίους χρόνους, οι τύποι μάσκας-προσωπείων εμφανίζονται στις συλλογικές τελετουργίες όλων των πολιτισμών επικαλούμενες θεότητες, ζώα ή ανθρώπινες μορφές. Φορώντας τη μάσκα ο άνθρωπος χορεύει, διηγείται, κατορθώνει να φτάσει σε άλλους κόσμους.

• 

Συντελεστές

Οι JUDY ATTWOOD, ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΒΕΛΕΤΖΑΣ, ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΥ, ΛΕΝΑ ΜΗΤΣΟΛΙΔΟΥ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΟΝΟΓΥΙΟΣ, ΣΟΦΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΑ ΣΙΑΤΕΡΛΗ και ΦΛΟΡΑΝΣ ΧΡΗΣΤΑΚΗ επιλέγουν ο καθένας την δική του, εντελώς ιδιαίτερη, εικαστική ερμηνεία του «Προσωπείου- Μάσκας» δημιουργώντας μήτρες με επιστρωματώσεις υλικών ή χαράσσοντας σε πλάκες μετάλλου, ακρυλικού και λινόλεουμ που στην συνέχεια τυπώνουν σε χαρτί χαρακτικής με προσοχή και φροντίδα και εκθέτουν στο κοινό το αποτέλεσμα της δουλειάς στους στον χώρο τέχνης ΕΤCH INK στον Λυκαβηττό.
 Κεντρική φωτογραφία θέματος: ΛΕΝΑ ΜΗΤΣΟΛΙΔΟΥ

Ταυτότητα Εκδήλωσης

Ημερομηνία:

Από:

Εως:

Εγκαίνια: Πέμπτη, 7 Φεβρουαρίου 2020, 20.00-22.30 | Ημέρες & Ωράρια λειτουργίας της έκθεσης: Δευτέρα, Πέμπτη και Παρασκευή 16.00-20.30 | Σάββατο 11.00 -15.00

Τοποθεσία:

Χώρος τέχνης ETCH INK, Αργυρουπόλεως 16 και Αρματολών & Κλεφτών 20, Λυκαβηττός

Πληροφορίες / Κρατήσεις:

www.athens-printmaking.com